W 1938r Niemcy prowadzili tu badania archeologiczne na północny-wschód od byłego wiatraka. Natrafili na pozostałości XII – XIII wiecznej osady. Odkryto dwie jamy osadnicze, a w nich resztki naczyń (nożyce, fragmenty noży żelaznych, igła kościana) oraz szczątki zwierzęce. Pierwotne osadnictwo koncentrowało się wzdłuż ulicy Widowskiej (najwyżej usytuowane miejsce we wsi). Jednak problemy w zaopatrzeniu w wodę spowodowały, że ludność zaczęła zasiedlać niżej położone miejsca.
Pierwsze kontakty z chrześcijaństwem miejscowa ludność miała już w IX w. n.e. przez oddziaływanie częściowo schrystianizowanego Państwa Wielkomorawskiego. Pierwsza pisana wzmianka o Gamowie pojawia się w XIII w. n.e. w dokumencie wrocławskiego biskupa Laurentiusa. W czasie konsekracji kościoła Jana Chrzciciela w Makowie dnia 19 listopada 1223r biskup podarował na jego rzecz m.in. Gamów. Jeśli w XIII w. Gamów płaci dziesięcinę na rzecz kościoła w Makowie, prawdopodobnie należy do tamtejszej parafii.
25 czerwca 1375r opawsko-raciborski książę Jan I sprzedał Gamów Jakubowi Wichnitz (Bauerwitz), a chłopów podporządkował prawu niemieckiemu .
W 1486r książę raciborski Jan Młodszy za swoje długi zastawił Gamów na rzecz Kolegiaty raciborskiej za 400 węgierskich guldenów. Od XV w. Gamów należy do parafii w Modzurowie.
W 1598r Racibórz, a wraz z nim i Gamów staje się własnością cesarza Rudolfa II. Prowadzona przez niego kosztowna wojna z Turcją sprawiła, że ok. roku 1603 wieś Gamów i jej dobra zostają sprzedane Kapitule raciborskiej za ok. 2000 talarów reńskich. Roczny dochód z Gamowa wynosił wtedy 300 talarów.
Gdy w XVII w. z polecenia właściciela dóbr Twardawa chłopi z Modzurowa przyjęli luteranizm, Gamów w całości pozostał przy katolicyzmie i stał się częścią parafii w Grzędzinie.
Ciekawe jest Urbarium (spis ludności) z tamtego okresu. W 1532r jeśli chodzi o Gamów, wymieniane są nazwiska niemieckiego brzmienia, a 35 lat później, w 1567r spotykamy całkiem nowe nazwiska o brzmieniu słowiańskim. Świadczy to o migracji ludności. „Tabele oświadczeniowe ” z 1723r, które służyły jako podstawa opodatkowania wymieniają już nazwiska, które w Gamowie spotykamy do dziś.
Ciekawa jest, podkreślana w dokumentach historycznych, walka chłopów Gamowa o ich wolność i uwolnienie od pańszczyzny. Prowadziło to często do buntów chłopskich. Ustały one dopiero po 1810r, kiedy rząd pruski w ramach sekularyzacji przeprowadził częściowe uwłaszczenie i zniósł poddaństwo. Ziemie zostały sprzedane 6 chłopom, 27 domownikom, ogrodnikom, kowalowi – jak podaje dokument przekazujący z 20 lutego 1830r: 500 morgów i ok. 7000 talarów oraz oddanie zbóż na rzecz kościoła i szkoły zostały zapłacone. W czasach stalinowskich wszędzie tworzono spółdzielnie rolnicze, w Gamowie spółdzielnia nie powstała. Żaden z rolników, mimo nękania prze władze UB, nie przystało na to.
W XIV w. we wsi istniało alodium, czyli folwark z którego władca uposażał kanoników.
W 1383r wieś liczyła 31 mieszkańców. Wiódł tędy szlak handlowy.
W 1925r było 691 mieszkańców.
W 1928 było ich 700, a w 1939r – 682.
W 1972 mieszkańców było 590, w 2003 – 386.